Bostonka jest chorobą wirusową, która charakteryzuje się obecnością wysypki. Cierpią na nią głównie dzieci.
Czym jest bostonka?
Bostonka, ze względu na swój przebieg, nazywana jest również wysypką bostońską. W Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10 oraz w specjalistycznym piśmiennictwie nie występuje termin „choroby bostońskiej”, który często jest używany zamiennie z „wysypką bostońską”. Choroba ta wywoływana jest przez wirusy Coxsackie, które należą do rodziny enterowirusów. Charakteryzuje się wysoką zakaźnością. Bostonka u dorosłych występuje znacznie rzadziej niż u dzieci, jednak jej przebieg jest cięższy. Najczęściej diagnozowana jest między 2. a 10. rokiem życia. Przenoszona jest drogą kropelkową. Od czasu wniknięcia wirusa do organizmu do pojawienia się pierwszych objawów mija średnio 3 do 6 dni. Po zakażeniu organizm nie nabywa odporności przeciwko wirusowi wywołującemu bostonkę, dlatego może dojść do zainfekowania nim kilkukrotnie.
Objawy bostonki
Bostonka, ze względu na obecność wysypki, często mylona jest z ospą wietrzną. Obie te jednostki chorobowe różnią się jednak wirusem, który je wywołuje. Wysypka podczas zakażenia wirusem Coxsackie (czyli bostonki) charakteryzuje się:
- lokalizacją w jamie ustnej – na dziąsłach, podniebieniu miękkim, w gardle, na wewnętrznej stronie policzków, na skórze dłoni oraz stóp; rzadziej wysypka może się pojawiać również w okolicy pośladków czy tułowia;
- pęcherzami wypełnionymi płynem surowiczym (tak jak przy ospie wietrznej) o średnicy 1–3 mm, które często pękają i powodują dyskomfort bólowy; jeśli znajdują się w okolicy ust, to utrudniają jedzenie i picie.
Z czasem pęcherze kształtem zaczynają przypominać elipsę i pokrywają się szarą błonką. Ich średnica rośnie do 3–7 mm. Otoczone są mocno czerwoną, a wręcz wiśniową obwódką.
Do pozostałych objawów bostonki należą:
- ból gardła,
- wysoka gorączka, zwana również gorączką bostońską,
- brak apetytu,
- nudności,
- wymioty,
- biegunka,
- powiększone węzły szyjne,
- ogólne złe samopoczucie i osłabienie.
Lekarz rozpoznaje bostonkę na podstawie obrazu klinicznego oraz lokalizacji wysypki. Bardzo rzadko zdarza się, iż zleca wykonanie dodatkowych badań laboratoryjnych.
Leczenie bostonki
Leczenie bostonki jest identyczne jak w przypadku każdego zakażenia wirusowego. Choroba ustępuje samoistnie, łagodzić można jedynie jej uciążliwe objawy. Proces terapeutyczny polega na podawaniu środków przeciwbólowych oraz przeciwgorączkowych. W przypadku małych dzieci należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leków.
Ważny jest również odpoczynek i odpowiednie nawadnianie organizmu. Z powodu obecności bolesnych pęcherzy w jamie ustnej, wypijane płyny powinny być chłodne i niegazowane – dzięki temu będą dawały uczucie ulgi.
Wysypkę leczy się środkami o właściwościach wysuszających oraz przeciwwirusowych. Preparaty te, po wcześniej konsultacji lekarskiej, można nabyć w aptekach. Nie należy wyciskać czy rozdrapywać pęcherzy, gdyż może to doprowadzić do dodatkowego bakteryjnego nadkażenia rany. Jeśli mimo stosowanych preparatów świąd nie ustępuje, może okazać się, iż konieczne będzie wprowadzenie leków przeciwhistaminowych. U dzieci powikłania występują niezwykle rzadko, jednak zdarzają się przypadki, iż dochodzi do zapalenia opon mózgowych lub zapalenia mięśnia sercowego.
Jak uniknąć zachorowania na bostonkę?
Do zakażenia bostonką dochodzi drogą kropelkową lub drogą pokarmową. Jest to głównie choroba atakująca dzieci, dlatego najczęstszym miejscem zakażenia są żłobki oraz przedszkola. Nierzadko, ze względu na wysoką zakaźność, dochodzi tam do epidemii bostonki. Głównym zachowaniem profilaktycznym jest odpowiednia i prawidłowa higiena, szczególnie rąk. W dobie dzisiejszej medycyny nie została jeszcze wynaleziona szczepionka przeciwko tej jednostce chorobowej.
